वार्यासोबत शिळ येते,
गातो पक्षी त्याचीच गाणी..
झुळझुळणारे पाणीसुध्दा बोलते त्याचीच वाणी!
वहाता वहाता ढगही दाखवुन जातो त्याचा चेहरा...
हसते फ़ुल खळी पाडुन... सांगते त्याचीच कहाणी,
माझ्या मनातले हसु ओठावर येते,
फ़ांदीवरची मैना मग धारेवर घेते..,
कधी येणार कधी येणार म्हणुन धिंगाणा घालते
हळुच स्पर्शतो तो घमघमाट मोहराचा,
कुणाचा राग कुणाचा लोभ..
सारे जीवनाचे भोग,
सोडुन द्या सारे
अरे...
वसंत आला रे....!!!
Tuesday 11 December 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
अरे, आजचा दिवस कवितांचा !
Post a Comment