Wednesday 8 August 2007

नव्या घराची, नव्या गावाची पहीली गोष्ट.. पहिल्या स्पर्शातली

निळाईत जाउन उभे असलले सोनेरी Cathedral, churches ची टोकं , ठिपक्यांच्या रंगीत रांगोळीनी सजवल्या सारखी सगळ्या घरांच्या पुढची garden, ्नेहमी सोबत करत घरांची एक रेष नागमोडी वळणे घेत माझ्या घरापासुन मुख्य market पर्यन्त नेउन पोहचवते.. काळाशार चकाकता डांबरी रस्ता आपल्याला गावभर फ़िरवतो. प्रत्येक सकाळ सुध्दा नवीन रुप घेउन प्रत्येक वेळे समोर येतांना बघुन तर सुरवातीला मी गोंधळलेच होते.

अगदी निदा फ़ाजली ची गजल आठवावी अशी सकाळ...

हवाए सर-सब्ज डालियों में
दुआओं कें गीत गा रही हैं
महकते फ़ुल्लंकी लोरीया
सोते रास्तों को जगा रही हैं
घनेरा पिपल,
गली के कोने से हाथ अपने हिला रहा है..
की बच्चे स्कुल जा रहे है.....
(गावात एकसारखा पिवळ्सर रंग दिसतो ना घरांचा त्यावरुन माझ्या गावाला England's fine yellow stone town म्हटले जाते... बघायची उत्सुकता आहे ना? मग Pride and prejudice बघा त्याच shooting इथेच झालय..)

हाच चकाकता रस्ता जेव्हा गावाबाहेर नेवुन सोडतो तेव्हा.... सारीकडे दिसते ती फ़क्त हिरवाई.. लवलवती हिरवी नाजुक पाती आणि गच्च हिरव्या रंगात न्हालेली झाडी , मधुनच चित्रकाराने brown रंगाचा फ़टकारा मारल्यासारखी काही पाने चमकत असतात.. प्रत्येक ऋतुत नवा रंग नवा ढंग दाखवत ही हिरवी वेस रंग उधळते. प्रत्येक दर्शनात पुन्हा पुन्हा मी या माझ्या गावाच्या आणि वेशीच्या प्रेमात पडते.

क्रमश:

Monday 6 August 2007

वो जब याद आये......

कळुनही न कळल्यासारखे करत उगीचच शहाण्यासारखे वागत .....
खुप समजुतदार आणि लगेच खुप खुप वेड्यासारखे वागत....

ईतके की थोड्यावेळाने हसता हसता स्वता:चीच कीव यावी

....आणि न कळत डोळ्यात पाणी उभे रहावे.

व्याकुळ होवुन नुसतीच श्वासांची शांत रहाण्याची धडपड,

काहिहि न लपवता येणारा चेहरा लपवत भिरभिरत रहायचे.

स्वत:भोवती भिरभिरणा-र्या वार्यासोबत तो जो आठवणींचा गंध येत असतो

त्याला टाळत भिरं भि्रं होवुन जायचे....

आरशापुढे उभे राहुन गळ्यातला हुंदका अडवुन नजरेतल्या पाण्यात प्रतीबिम्ब बघत.......

मानेवर एक हलकासा सुगंधी श्वास अनुभवुन तीथुन काढता पाय घेतला तरी...

कुठुन तरी हळवी नजर पाठलाग करीत असल्याचे भास थांबत नाहीत

अजुन वा-र्यासोबत आलेल्या आठवणी परत गेलेल्या नसतात.... खरतर त्या जातच नाहीत कुठे!

प्रत्येक क्षणाला प्रत्येक श्वासाला हळवी सोबत करत जगण्याची आठवण देत रोज नव्या क्षणाला जोडुन येतात

आणि नव्या उत्कटतेने रोज भेटतात...