भरती

ती कशी घन गंभीर, बंदिस्त
सागरासारखी खोल... खोल
आत सुध्दा शांत अन फ़क्त शांत
असं तीला वाटायचे...
सगळीजणही हेच म्हणत....
पण एके दिवशी तो म्हणाला..
तु कशी ना खळाळती,
किना-याबाहेर धावणा-या लाटेसारखी
अतर्बाह्य भिजवणारी...

त्या दिवशी तीला पहिल्यांदा
"भरतीचा" अर्थ कळला...