Wednesday, 3 December 2008

मौन

तुझ्या मौनाचा अखंड अविरत झरा
अंधारावर क्षुब्ध शांततेचा चरा,

वेढुनी दु:ख आसवांनी आता गीत गावे
किती दिवस असं उगा हसु सहावे,

मिसळुनी भावना अंधा्रात कित्येक रात्री सरल्या..
दिवसाच्या चेह-यावर त्या निर्विकार ठरल्या,

प्रत्येक क्षण मलुल हुंदका सुनविती आज
नुरली ना कुठे का चैत्यन्याची गाज...,

पुन्हा प्रारंभ नवा, का अंत व्हावा..
संपावे हे आडाखे..उत्तरासाठी आता कधी न प्रश्न पडावा....!!!!

5 comments:

HAREKRISHNAJI said...

का बर हा असा दुखाःचा सुर ?

Vaishali Hinge said...

kavitaa purvi lihili aahe, ithe takayala aataa vel milalaa. ek anandi taakate aataa.:)

Anonymous said...

zabardast! what a deep expresssion of grief and sorrow. but these are totally opposite to ur persona. I hope these are just imaginations. ek sher yad aa gaya " Uss aadmi ke dard ka aalam na puchhiye.... har halm me jo aadmi hasta dikhayi de !!!!! harish

Vibhavari said...

ultimate!

Vaishali Hinge said...

Harish thank you very much.. sher perfect... vaachun agadee.... tu paN greatach. aahes kee . bhetalyaavar saangate.:)
vibha thank you very much !!