बघुनही न उमजणारे.. स्वप्नबिंदु
ओघळुन पडतात गालावरुन.
उठतो तेव्हा ओरखडा.. मनावर...
येउ देत नाही मी माझाच हुंदका कानावर..!!
जाणवुही देत नाही माझे अस्तित्व मनाला.
नाहितर कुठेतरी पडेल ना ठिणगी..
सार काही पेटवायला..
त्यात कदाचित बळी जाइल माझ्या उत्क्रांतीचा..!
म्हणुन विसरत नाही कर्त्यव्याचे माप..
ठेउन देते बाजुला..
बंडखोर मनाचा शाप..!!
पण कसं सांगु..
उन्हातल.. इंद्रधनु खुणावल्याशिवाय राहत नाही..
तरी सुध्दा विचार चाललाय..
कस आवरायच खळबळत आयुष्य..
हे कोड सुटलं की ठरवेन म्हणते..
भावना, अस्ताव्यस्त पसरल्या की वाहवत जातात
अन बांध घातला की overflow होतात..(अस का?)!!!
Tuesday, 13 February 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment